Ogrody w stylu francuskim różnią się znacznie od tych utrzymanych w innych stylach, na przykład angielskim czy japońskim. Przede wszystkim trzeba zwrócić tutaj uwagę na rozplanowanie przestrzeni oraz na typ roślin, jakie w takim ogrodzie dominują. Mówiąc o rozplanowaniu przestrzeni, na myśli można mieć niezwykłą precyzję oraz symetrię tego wszystkiego, co w takim miejscu się znajduje.
Wzory z bardzo nisko przyciętych krzewów tworzą różnego typu figury geometryczne, a wszystko utrzymane jest w niezwykłym porządku. Drzewa albo wyższe krzewy, nawet jeżeli się w takim ogrodzie znajdą, również muszą być rozmieszczone symetrycznie i zazwyczaj także nie są przesadnie za wysokie. Kwiaty mają swoje miejsce w określonym porządku, najczęściej pomiędzy tymi nisko przyciętymi krzewami.
Ogrody francuskie były u nas bardzo popularne w dobie oświecenia, kiedy wpływy tamtejsze również należały do sporych. W tej chwili odchodzi się raczej od stylu francuskiego na rzecz większej dowolności, abstrakcyjności rozplanowania przestrzeni. Symetria nie jest już aż tak istotna, większą uwagę przykłada się też do tego, żeby nie trzeba było każdego dnia dbać o ogród aż tak jak trzeba o ten francuski.